door Nicole Zonderhuis
•
13 oktober 2021
Hulp krijgen wanneer je het het meest nodig hebt. Het klinkt zo logisch. Toch blijkt het moeilijk om juist op zo'n moment om hulp te vragen. Je herkent het vast. Je krijgt nieuws, iemand zegt iets en je blokkeert volledig. Het voelt of je doordraait, gek wordt, bevriest, je wordt overmatig boos of zelfs agressief, of het hoeft allemaal niet meer. Die stem van binnen die zegt dat je niets waard bent, dat het niets wordt met jou. Feitelijk onbelangri jk Gek is dat hè? We maken het allemaal wel eens mee. En soms weet je zelfs dat het om een futiliteit gaat, die er wel enorm inhakt. Dat kan veroorzaakt worden door de toon waarop je door een onbekende wordt aangesproken in de winkel, die je helemaal van slag maakt. Weet dan nu dat het niet gaat om deze persoon. Het gaat ook niet om wat iemand zegt. Want je kent hem niets eens. En waar het wel over gaat zal je feitelijk een worst zijn. Wat gebeurt er dan? Hoe kan het dan dat je toch zo geraakt wordt? Deze gebeurtenis raakt namelijk aan een oude gebeurtenis. Het triggert een eerder opgedane pijn. Je hersenen spelen vervolgens, zonder dat je het kunt controleren, het scenario af die passend was bij de eerdere emotie en gebeurtenis. Diep verdriet, woede en wat al niet meer. En je voelt je stuurloos. Het is inderdaad alsof je op drift raakt. En misschien schaam je je voor je emoties omdat je je in de ogen van anderen aanstelt. Of misschien voel je wel alles door elkaar. Of helemaal niets: Het "bang-konijn-bevries" scenario.